- пащека
- пащека (пащока) сківіца
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
Старабеларускі лексікон: Падручны перакладны слоўнік. - Менск: Беларускае выдавецтва Таварыства «Хата». Укладальнікі: Прыгодзіч Мікалай, Ціванова Галіна. 1997.
ПАЩЕКА — жен. челюсть и щека, б.ч. у зверя, животного. Коневья пащека та же дубинка. У волка пащеки сухие, да жилистые. Толковый словарь Даля. В.И. Даль. 1863 1866 … Толковый словарь Даля
пащека — челюсть животного , чеш. paštěka пасть, жерло , польск. paszczęka – то же. От па и щека (Ильинский, РФВ 73, 297) … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
пащека — и, ж., розм. Те саме, що паща … Український тлумачний словник
пащека — пащека: пасть [ІФ,1890] … Толковый украинский словарь
пащека — іменник жіночого роду розм … Орфографічний словник української мови
пащека — кы, ж. Пр. Рот тварини, риби; лице людини в грубому значенні, морда. Як ты дам в пащеку, то ся перевернеш … Словник лемківскої говірки
пащека — щока … Лемківський Словничок
пащока — пащека (пащока) сківіца … Старабеларускі лексікон
мегапащекуватий — а, е. У якого величезна пащека. Мегапащекувата акула … Український тлумачний словник